‘Wat een lelijk schilderij,’ zegt hij vanaf de kruk.En even later verontwaardigd als hij vanuit de behandelstoel leest wiens naam eronder staat: ‘En dat heb jij nog zelf gemaakt ook?!’ Zijn moeder geneert zich. Ik schiet in de lach.’94. Betekent dat 1994?’‘Ja.’‘Dat is wel heel lang geleden.’ rekent hij.
Het klinkt alsof het me enigszins vergeven zij.
