Goeie vraag van Cap. “Als alles uit een trilling bestaat, lopen die trillingen dan niet door elkaar heen en gaan botsen?”
Trillingen kunnen botsen. Dat is iets dat voortdurend gebeurt binnen en buiten onszelf. Er zijn genoeg ‘conflicten’ omdat trillingen met elkaar botsen.
Van nature klopt het allemaal perfect. Als een magneet trekt elke trilling de trilling aan die bij hem past. Wij doen dat ook, onbewust. Wij trekken aan en stoten af. Positief en negatief. Dat maakt het ook zo moeilijk. Eigenlijk is dat ons grote karma. Daar komt veel energie bij vrij. En juist dàt houdt de boel aan de gang. We verleggen voortdurend onze grenzen. Alles ‘kronkelt’ zich een weg naar de grote aantrekkingskracht. En die grote aantrekkingskracht is de bron. Onze oorsprong.
Bij elk proces dat we doormaken verandert onze trilling. Door de werking van het positieve en negatieve verenigen we weer delen van onszelf. Verleggen we weer een stukje van onze grens. Vanuit de eeuwige drang te groeien. De eeuwige drang onze trilling te verhogen. Volgens een natuurlijk evolutieproces.
Ons geestelijk groeiproces is mede bepalend voor ons trillingsniveau. En soms, als we in de wolken zijn trillen we iets hoger dan normaal. En in een dip… Juist, u raadt het. Dat hoger trillen dan normaal, kun je niet te lang doen. Als je dat te lang doet krijg je een even grote ‘beweging’ de andere kant op, als een boemerang. Ik schreef daar eerder over in de column ‘Volgens bestaande patronen’. Volgens de wet van oorzaak en gevolg. Voor als u dat nog eens wilt nalezen, plaats ik onder deze column een link naar die column in het archief.
Kunnen we dan niet gewoon zijn wat we zijn? Zonder die voortdurende uitdaging? Ik denk het niet. Het zou een zwaar karma op zich zijn, neutraal te blijven trillen, terwijl alles om je heen in beweging is. Dat is niet te doen. Er moet een voortdurende uitwisseling zijn om alles aan het werk te houden. Voortdurend tegen elkaar stotende deeltjes. De eeuwige beweging. Een voortdurende uitwisseling van energie. Op elk niveau. Er zijn zelfs mensen die er hun ‘beroep’ van maken…