De discussie over Robbert van den Broeke op dit blog gaat maar door… Maar hoe het ook zij, wat Robbert nu wel of niet heeft gedaan staat niet garant voor het wel of niet bestaan van paranormale fenomenen cq verschijnselen. En over geloof valt niet te twisten. Ongeloof is immers ook geloof.
Ursula vraagt in deze discussie of energie wel doorgegeven kan worden als je er open voor staat omdat zij een ervaring had tijdens een uitzending met Robbert. (…) ik was aan het zappen en met de kids bezig, dus lette niet echt op, maar het gekke is wel dat ik het ineens intens warm kreeg. Kan energie wel doorgegeven worden als je er open voor staat dan?
Los van het fenomeen Robbert heb ik geen twijfel over de mogelijkheid tijd en ruimte, en dus het overbrengen van energie op afstand, te overbruggen. Toen ik het verzoek kreeg iemand op afstand te behandelen dacht ik de eerste keer: Hoe doe ik dat nou… Hoe overbrug je energetisch een afstand in kilometers. Ik had geen idee wat ik mij daarbij voor moest stellen. Ik dacht, als tijd en ruimte overbrugbaar is moet het ook hier, op deze plek waar ik nu zit, kunnen. Ik had al eerder ervaringen gehad die mij ervan hadden overtuigd dat energie tijd en ruimte overbrugt, maar het gericht behandelen op afstand was toch iets anders.
Ik kreeg het verzoek een vrouw te behandelen die in de terminale fase van haar ziekte was. Ik stelde mij voor dat ik de vrouw voor mij zag, alsof ik haar aan kon raken, precies zoals ik dat deed met cliënten in mijn praktijk. De vraag was ealleen of ik iets voor haar kon doen waardoor zij ’s middags wat zou kunnen rusten of slapen. De pijn verhinderde dat en zij ging hard achteruit en raakte oververmoeid.
Vanaf de dag dat ik haar op afstand behandelde kon zij weer slapen van ’s middag 1 tot 3 uur. Een week later kon zij weer een wandeling maken in het park. Niet dat ik haar dood ook maar enigszins uit kon stellen, maar de weken ervoor werden draaglijker voor haar en dat diende een doel op zich. Je zou dit kunnen kaderen als suggestie en wie weet was dat het ook. De vrouw wist dat ik haar zou gaan behandelen rond 1 uur in de middag en de verhalen die zij van haar zoon over mij had gehoord hadden haar de hoop gegeven dat ik echt iets voor haar zou kunnen betekenen. Misschien heeft zij haar eigen pijn overwonnen door het geloof in wat ik voor haar zou kunnen doen. We zullen dat nooit zeker weten.
Er volgden meer ervaringen en het was frappant dat de energie op afstand soms nog krachtiger schakelde dan bij echt fysiek contact tussen mij en de cliënt. Misschien omdat ik in de beginfase toch probeerde een bepaalde afstand te overbruggen, waardoor de behandeling misschien een extra intentie kreeg vanuit mijn onzekerheid of ik wel genoeg energie stuurde met betrekking tot die afstand, die in de ratio niet echt weg te denken viel, maar het bleef allemaal gissen in hoeverre suggestie hierbij een rol speelde.
De psyche is tot wonderen in staat door het geloof in de gedachte. En ook al lijkt de ervaring wezenlijk echt, dan nog kan suggestie niet uitgesloten worden. En juist door de kracht van suggestie kan de cliënt het zelfhelend vermogen in werking stellen.
Anders werd het toen ik de vraag kreeg een zwaar geestelijk gehandicapt kind te behandelen. Het kind lag met hoge koorts en de ouders waren radeloos omdat het kind veelvuldig ziek was en het ziek zijn steeds heftigere vormen aannam vanwege een streptokokkenbacterie. Het kind lag thuis op bed en ik behandelde op afstand. De koorts zakte vrijwel direct. En ook bij herhaling over een langere periode waarin ik zo nu en dan bijsprong reageerde het kind op de behandeling. Suggestie speelde hierbij geen rol want het kind was door zijn zware geestelijke handicap niet in staat mijn intentie rationeel te begrijpen. Ook toeval leek het minst waarschijnlijk, omdat herhaling steeds opnieuw resultaat opleverde door de tijd heen.
Mijn ervaring met dieren en met kleine kinderen overtuigde mij nog eens van het feit dat buiten het kader suggestie resultaat geboekt werd door het sturen van energie met een bepaalde intentie op afstand.
Voor de ontvanger is het dus niet noodzakelijk zich bewust open te stellen om op afstand energie te kunnen ontvangen van de zender. Het is wel zo dat iemand bewust de energie van de zender kan weren om welke reden dan ook. Het gebeurt wel eens dat iemand voor een eerste consult in mijn praktijk een bepaalde spanning heeft opgebouwd, waardoor het even moeilijk is direct energetisch contact te maken. Niet dat iemand dat altijd bewust doet, maar het is wel voelbaar.
Overbrugging van tijd en ruimte is voor mij vanzelfsprekendheid geworden door de jaren heen, ik heb daarover geen twijfel meer. Echter, de gedachte aan wat er dan werkelijk gebeurt gaat soms ook mijn pet te boven.
Het geloof is mijn gereedschap, maar voor de ontvanger is dat niet noodzakelijk.