Dementerend was ze vanwege de tumor. Het kon zomaar gebeuren dat ze opeens niet meer zou weten wie ik was. Toen ik binnenkwam wees ze. En zweeg, alsof ze na moest denken, het even niet meer wist. ’Wie is dat,’ vroeg de verpleegster. Oh nee, dacht ik. ‘Dat…’ vervolgde ze en nam nog wat pauze bij het inschatten, zo leek het. ‘Dat daar…’ Mijn hart vergat een slag. ‘…is het mooiste dat me in mijn leven is overkomen.’ #voorikhetvergeet
