Sterre vraagt zich af of het begrip tijd dat wij kennen in ons leven nut heeft. Is alles van te voren gepland? Worden wij door de dingen die wij meemaken de mensen die wij nu en uiteindelijk zullen zijn?‘Natuurlijk’ is tijd zinvol in ons leven. Het is niet iets dat wij voor het gemak hebben uitgevonden. Wij hebben een hulpmiddel bedacht om de tijdseenheid tastbaar te maken. Dat hulpmiddel kan op geen enkele manier worden gemanipuleerd. Als we ons horloge een uur vooruit zetten past de natuur zich niet aan. En menigeen ondervindt problemen bij die vorm van manipulatie. Ons bioritme raakt verstoord. Ons bioritme dat bepaald wordt door het ritme van de natuur. Daar kunnen we niet omheen. Als we dat toch doen worden we vroeg of laat terug gefloten.Wij passen ons op een bepaalde manier wel aan. Dat is een eigenschap die elk levend organisme in zich heeft. Wij passen ons aan, maar niet tot elke prijs. Welk effect heeft het op langere termijn, als we de klok blijvend veranderen? Als we het invoeren van de zomertijd niet meer terug draaien…Wij zijn in staat bepaalde patronen rationeel te omvatten door het in een tijdschema te plaatsen. Eigenlijk zijn wij niet in staat het tijdsbegrip weg te denken. Overzicht biedt houvast. We zoeken houvast vanuit de drang naar controle. We zoeken controle vanuit de angst het te verliezen. En onze grootste angst is de dood. Geloven in een leven na de dood biedt houvast. Maar niet geloven in een leven na de dood eigenlijk nog meer. Dat ik dood ga weet ik zeker. De dood zelf ken ik niet…Om grote bestaande patronen kunnen we niet heen. Ook binnen onze stoffelijke dimensie zijn dingen van te voren bepaald. We weten welke consequenties er zullen zijn als we wetten overtreden. We kennen niet alle consequenties. Wel hebben we door ervaring en waarneming geleerd welke consequenties bepaalde overtredingen zullen hebben. Dat wil niet zeggen dat we het ook beheersen. We beheersen niets. We hebben invloed op de wijze waarop we er geestelijk mee omgaan.Afstemmen op een bepaalde frequentie kan enkel via een van te voren bepaald patroon. De energie waar ik mee werk als paranormaal therapeut is afhankelijk van die patronen. Ik kan ze gebruiken. Ik kan er op af stemmen. Ik kan ze niet manipuleren. Doe ik dat toch, dan kom ik in de problemen.De ‘vaste stof’ met al zijn beperkingen biedt ons voorwaarden die nodig zijn om tot een bepaald geestelijk groeiproces te komen. Voorbij tijd en ruimte. Dat groeiproces heet ‘karma’. De wet van oorzaak en gevolg. En die vaste stof is zo vast niet. Hij is vergankelijk. Het is maar schijn waar we aan ‘vast’houden…