Op Discovey zag ik een indrukwekkende documentaire over Natasha Deminka, die organen van de mens kan zien. Zij ontdekte dat op 10-jarige leeftijd en stelt al 6 jaar onomstotelijk de juiste diagnoses vast, van een gekneusde enkel tot een verwijderde nier. Volgens getuigen, waaronder ook artsen, faalt zij nooit. Zij stemde toe in een wetenschappelijke test. Dat zij onder de psychische druk van het ook voor haar zo belangrijke experiment vier van de zeven diagnoses goed stelde was toch opmerkelijk, maar de wetenschap vond het opmerkelijker dat zij er drie miste…
Bron: Fok.nl (27-09-04)
Een Russisch meisje dat naar eigen zeggen via paranormale weg de organen van een mens kan zien, heeft volgens Britse onderzoekers gefaald in een door hen gehouden test. Toch bleken de prestaties van het meisje nog steeds erg indrukwekkend. Eerder dit jaar berichtten wij dat artsen voor een raadsel stonden.
Het 17-jarige meisje Natasha Deminka uit Saransk zegt dat zij op 10-jarige leeftijd ontdekte dat zij een gave had. Ze ziet een soort röntgenbeeld van de mens in haar hoofd, en zegt op die manier een complicatie te kunnen zien. Tijdens televisieprogramma’s kon ze zeggen wat er mis was met bepaalde personen. Dit variëerde van het kunnen zien van een gekneusde enkel tot een verwijderde nier.
Skeptici hebben haar uitgenodigd om in een laboratoriumomgeving een test uit te voeren of ze werkelijk een gave had. Natasha stemde hier enthousiast mee in want, zegt ze, “ik wilde mensen graag aantonen dat dit fenomeen bestaat”. Het meisje zegt dat ze als een visioen in kleurrijk detail de organen van iemand in haar hoofd kan zien. Ze zag dit voor het eerst bij haar moeder toen ze tien jaar was, en dingen beschreef die ze nog nooit eerder gezien had
De test werd uitgevoerd door het Committee for the Scientific Investigation of Claims of the Paranormal (CSICOP), een organisatie van professionele skeptici. Deze organisatie had eerder al Uri Geller de lepeltjesbuiger getest, en hij faalde volgens hen. Nu werd ook Natasha aan de strenge test onderworpen.
In de eerste test werd Natasha gevraagd de lichamelijke condities van verschillende mensen te diagnotiseren. Deze anonieme mensen hadden specifieke afwijkingen aan de wetenschappers doorgegeven. Aan het einde van de test bleken de meesten erg onder de indruk, en zeiden dat Natasha inderdaad specifieke dingen had aangewezen inzake hun lichamelijke staat.
In het tweede deel van de test zat Natasha tegenover zeven mensen, en haar was een lijst gegeven met medische toestanden variërend van een kunstmatige heup tot een metalen plaat die geïmplanteerd was in iemands hoofd nadat een tumor verwijderd was. De wetenschappers besloten als ze van vijf van de zeven mensen wist welke operatie ze hadden ondergaan, ze zou slagen.
Natasha bleek bij vier van de zeven mensen te weten wat hen mankeerde. De andere drie hadden afwijkingen als een verwijderde blinde darm. De wetenschappers verklaarden dat Natasha gefaald had.
Natasha protesteert, en klaagt over de manier waarop de test uitgevoerd werd. “Er hing een zeer onvriendelijke sfeer. En de mankementen waar ik in sommige vallen naar moest zoeken waren erg dubieus! En waarom is het zo, dat als ik vijf van de zeven wel weet te vinden ik doorga, maar vier van de zeven ik een totale faler ben?”.
Richard Wiseman van CSICOP verklaart dat Natasha dit al heel vaak heeft gedaan, en een echte expertise heeft opgebouwd met accurate diagnoses te maken. Maar Wisemen zegt dat er mogelijk iets anders aan de hand is. Ondanks dat hij geen bewijs heeft dat ze valsgespeeld zou hebben, zou hij volgens hem misschien tekstberichtjes tussen haar en haar vrienden gestuurd hebben.
Wiseman vindt wat hij zag namelijk nog steeds erg indrukwekkend. “Ik kon het niet geloven. Ik hoorde wat het meisje zei, en de reacties van de personen die erg onder de indruk waren.”. De proefpersonen bleken erg onder de indruk te zijn. “Ik dacht dat ze weg zouden lopen, want ze voelden zich beschaamd. Maar keer op keer zeiden ze dat het verbazingwekkend was”.
Natasha wist van te voren niet wat de personen mankeerden. “Voordat Natasha ‘in’ het lichaam van de personen keek, vroeg ik aan de mensen wat het medische probleem was. Natasha wist geen van de problemen op de voorhand”.