Tag Archive

‘We gaan vandaag behandelen met ruis,’ zeg ik. ‘Met ruis?’ ‘Met ruis! Vandaag geen gezeur over schuivende stoelen of geroezemoes, geen gefluister, we bespreken alles hardop. Doe alsof je alleen op de wereld bent en houd vooral geen rekening met elkaar. Ze kijken me aan alsof ze water zien branden. ‘Moet dat?’ ‘We hadden gehoopt op een, eh…,’ sputtert M., maar maakt haar zin niet af. ‘Ach toe, het is de laatste les. We zijn al zo moe.’ valt S. haar bij. Ze zijn inderdaad moe, zo aan het einde van het schooljaar met alle tentamendrukte, dat stralen ze ook …